Merchandise

De cover van Slapen zonder slangen vond ik zo mooi, dat ik er een poster van wilde. Sowieso, boek een, zo blij mee, dat móet aan de muur. Het was wel een gedoe. Op de eerste poster stond alleen Saskia, Habraken was aan de onderkant weggesneden. De tweede poster bleek te groot. Oeps, mijn fout… ik dacht dat het precies paste. De derde poging was raak. Nu doet de achterkant van de eerste dienst als passe-partout bij de derde.

Eenmaal in de fotocadeauhoek van de HEMA-website werd ik hebberig. Waarom zou ik stoppen bij een poster? Het leidde tot de aanschaf van een bedrukte beker, opschrijfboek en linnen tas. Ik vertelde mezelf dat de beker nodig was voor kantoor, in het boek zou ik alle aantekeningen van mijn nieuwe manuscript opschrijven en een tas is altijd handig. Toch? Bijna bestelde ik nog een puzzel, stok kaarten en stickervellen tot mijn gezonde verstand het over nam.

De ingelijste poster krijgt een mooie plek op mijn werkkamer. Het praktische nut van de rest moet nog blijken. Verhaalideeën, dialoogzinnen en karaktertrekken zet ik in mijn telefoon. De linnen tas oogt kwetsbaar, dus die gebruik ik alleen om Slapen zonder slangen in mee te nemen. Ik verzamel nog moed om de beker mee naar kantoor te nemen. Is dat niet raar? ‘Hoi, ik ben Saskia en dit is mijn boek.’